กะยอม (เชียงใหม่) ขะยอม (ลาว) ขะยอมดง พะยอมดง (ภาคเหนือ) แคน (ลาว) พะยอมทอง (สุราษฎร์ธานี, ปราจีนบุรี) ยางหยวก (น่าน)
Shorea roxburghii G. Don
เป็นไม้ยืนต้น สูงขนาด 15–30 เมตร ทรงพุ่มกลม เปลือกสีเทาเข้มแตกเป็นร่องตามยาว แตกกิ่งจำนวนมาก ใบ: ใบเดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปขอบขนาน กว้าง 3–4 เซนติเมตร ยาว 8 – 10 เซนติเมตร โคนมน ปลายมน หรือหยักเป็นติ่งสั้นๆ ดอก: ออกดอกช่อใหญ่ สีขาว มีกลิ่นหอม ออกตามกิ่งและที่ปลายกิ่ง มีดอกย่อยจำนวนมาก กลีบเลี้ยงมี 5 กลีบโคนเชื่อมติดกัน เมื่อดอกย่อยบานมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 1-2 เซนติเมตร ออกดอกพร้อมกันทั้งต้น ในช่วงเดือน ธันวาคม ถึง กุมภาพันธ์ ผล: ผลมีปีกยาว 3 ปีก ปีกสั้น 2 ปีก
ดอกแก้ไข้ เปลือกใส่เครื่องหมักดองเพื่อกันบูด ฟอกหนังและกินแทนหมาก แก้ลำไส้อักเสบ ท้องร่วง
ต้น: ไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 15 - 35 เมตร โคนต้นมักเป็นพูพอน เปลือก สีเทาอ่อนหรือเทาอมเหลืองค่อนข้างหนา ใบ: ใบเดี่ยว เรียงกันเป็นวง จำนวน 4 - 7 ใบ แผ่นใบรูปมนแกมรูปไข่กลับ ปลายแหลมเป็นติ่งเล็กน้อย โคนสอบเข้าหากันเป็นรูปลิ่ม ขอบใบเรียบ ดอก: ดอกช่อ ขนาดเล็ก สีเขียวอมเหลืองหรืออมขาว ออกเป็นกลุ่มในช่อ ซึ่งแยกกิ่งก้านออกจากจุดเดียวกันตามปลายกิ่ง ผล: เป็นฝักเรียว ยาว 10 - 20 เซนติเมตร เมล็ดแบนทรงบรรทัดแคบๆ ยาวประมาณ 7 มิลลิเมตร มีขนยาวอ่อนนุ่มปุกปุยติดอยู่เป็นกระจุกที่ปลายทั้งสองข้าง
เนื้อไม้สีขาวอมเหลืองอ่อน ลักษณะหยาบ อ่อนแต่เหนียว ตบแต่งง่าย ใช้ทำหีบใส่ของ ลูกทุ่นอวน รองเท้าไม้ ของเล่นสำหรับเด็ก ไม้จิ้มฟัน เปลือกใช้รักษาโรคบิด แก้หวัด หลอดลมอักเสบ เป็นยาสมานลำไส้ ใบใช้พอกดับพิษต่างๆ ยางทำยารักษาแผลเน่าเปื่อย
กุล (ใต้) แก้ว (กลาง, เหนือ) ซางดง (ลำปาง) พิกุลเขา (นครศรีธรรมราช) พิกุลเถื่อน (นครศรีธรรมราช, สุราษฎร์ธานี) พิกุลป่า (กลาง,สตูล)
Mimusops elengi L.
ต้น: ไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นมีความสูงประมาณ 8-15 เมตร ผิวเปลือกสีน้ำตาลเข้ม มีรอยแตกบางๆตามยาว ลำต้นแตกกิ่งก้านเป็นพุ่มแน่นกว้างเป็นทรงกลม ใบ: ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปไข่ ปลายแหลม โคนใบมนสอบ ขอบใบโค้งเป็นคลื่นเล็กน้อย ใบเป็นมันสีเขียว กว้างประมาณ 3-5 เซนติเมตร ยาวประมาณ 5-8 เซนติเมตร ดอก: ออกเป็นกระจุกตามง่ามใบหรือยอด มีกลีบดอกประมาณ 8 กลีบ เรียงซ้อนกัน กลีบดอกจักเล็กน้อย ดอกเล็กสีขาวนวลมีกลิ่นหอมมาก ผล: รูปไข่หรือกลมรี ผลแก่สีแสด เนื้อในเหลืองรสหวาน ขนาดผลกว้างประมาณ 1-2 เซนติเมตร ยาวประมาณ 2-3 เซนติเมตร ภายในมีเมล็ดเดียว
เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้าง เช่น ขุดเรือทำสะพาน ทำเฟอร์นิเจอร์ เครื่องดนตรี เป็นต้น ในต้นที่มีอายุมากบางต้นพบว่าเนื้อไม้มีกลิ่นหอม เรียกว่า “ขอนดอก” เชื่อกันว่าเกิดจากเชื้อราบางตัว นำมาเป็นส่วนประกอบของยาหอมได้เช่นเดียวกับดอกพิกุล